خوابیدی بدون لالایی و قصه

بگیر آسوده بخواب ، بی درد و غصه

دیگه کابوس زمستون نمی بینی ؛ توی خواب گلهای حسرت نمی چینی

دیگه خورشید چهرت رونمیسوزونه ، جای سیلی های باد روش نمی مونه

دیگه بیدار نمی شی با نگرونی یا با تردید که بری یا که بمونی

رفتی و آدمکها رو جا گذاشتی ... قانون جنگل و زیر پا گذاشتی

اینجا قهرن سینه ها با مهربونی ؛ تو تو جنگل نمی تونستی بمونی

خوابیدی بدون لالایی و قصه

بگیر آسوده بخواب ، بی درد و غصه

دلتو بردی با خود به جای دیگه

اونجا که خدا برات لالایی می گه

خوابیدی بدون لالایی و قصه

بگیر آسوده بخواب ، بی درد و غصه

می دونم می بینمت یروز دوباره .... توی دنیایی که آدمک نداره....

 

نوشته شده در دوشنبه 90/7/11ساعت 12:43 عصر توسط MAN. نظرات ( ) |